کوررنگی

درباره کوررنگی

در حقیقت کوررنگی به بیماری ای اطلاق می شود که طی آن فرد قادر به دیدن یکی از رنگ های قرمز ، سبز و آبی نیست. البته در موارد نادر ممکن است یک فرد قادر به دیدن هیچ کدام از این رنگ ها نباشد. ( متخصص چشم )

این بیماری زندگی روزمره فرد را تحت تاثیر قرار داده و حتی در مطالعه و یادگیری نیز اختلال ایجاد خواهد کرد.

انواع کوررنگی

انواع مختلفی از کوررنگي وجود دارد که رایج ترین نوع آن ؛ کوررنگی سبز – قرمز بوده و به عدم توانایی فرد در تشخیص رنگ قرمز و سبز منتج می گردد.

به طور کلی ، چشم دارای سه نوع سلول مخروطی می باشد که از رنگدانه های گوناگونی برخوردارند. این سلول ها هنگامی که جذب نور از طریق رنگدانه ها اتفاق می افتد ، فعال می شوند.

حال آن که بروز هر گونه اشکال در عملکرد سلول های مخروطی یا کاهش تعداد آن ها ، می تواند موجب ایجاد یکی از انواع کوررنگي گردد.

همانطور که اشاره داشتیم ، کوررنگي انواع مختلفی دارد که کوررنگی سبز – قرمز در میان انواع دیگر کوررنگي از شیوع بیشتری برخوردار است.

از دیگر انواع کوررنگي باید به کوررنگی آبی – زرد اشاره کرد که متاسفانه هیچ گونه تست قابل قبولی برای تشخیص آن موجود نیست.

نوع دیگر کوررنگي ؛ ناتوانی در تشخیص کلیه رنگ ها می باشد که آمار آن ، در قیاس با دیگر انواع کوررنگي بسیار نادر است.

در این نوع از کوررنگي ، فرد همه اجسام و اشیاء موجود در پیرامون خود را به صورت سیاه و سفید می بیند.

عوامل موثر در بروز کوررنگی

اصلی ترین عامل بروز این بیماری ، عوامل ژنتیکی می باشد، به طوریکه از بدو تولد همراه فرد خواهد بود.

در واقع در چشم سه نوع سلول مخروطی وجود دارد که هر دسته از آنها وظیفه تشخیص یک رنگ را برعهده دارند. اما بیشترین تمرکز این سلول ها به ماکولا ( لکه زرد ) که موجود در بخش مرکزی شبکیه می باشد، دیده می شود.

کوررنگی وابسته به وراثت

این نوع کوررنگي زمانی پدید می آید که فرد یک دسته از این سلول ها را نداشته باشند یا یکی از آن ها به درستی کار نکند. در نتیجه فرد قادر به دیدن یکی از رنگ های پایه نیست. کوررنگي وابسته به وراثت در طول زمان هم تغییری نمی کنند.

کوررنگی اکتسابی

عواملی همچون افزایش سن ، آب سیاه ، تخریب نقطه ماکولا یا رتینوپاتی ناشی از دیابت نیز در بروز این بیماری موثر است.

علائم ابتلا به کوررنگی

عدم تشخیص برخی از گروه های رنگی ( بعنوان مثال فرد رنگ آبی از زرد را تشخیص خواهد داد اما نمی تواند رنگ قرمز از سبز را تشخیص دهد. ) در این حالت از آنجایی که فرد محیط اطراف خود را رنگی می بیند، ممکن است متوجه بیماری خود نشود.

یکی دیگر از علائم این بیماری ، دیدن سایه رنگ ها به جای خود آن هاست.

در مواردی که بیماری بسیار پیشرفته بوده ، فرد تنها می تواند رنگ های سیاه ، سفید و خاکستری را تشخیص دهد.

چه افرادی باید نسبت به انجام تست کوررنگی اقدام نمایند ؟

تست یا آزمون کوررنگي ، در تمامی مشاغل و حرفه هایی که مستلزم تشخیص دقیق رنگ می باشند ؛ اعم از طراحان ، هنرمندان تجاری و مشاغلی از این قبیل الزامی است.

توجه داشته باشید که کوررنگي ، در صورتی بر عملکرد شغلی تاثیر سوء خواهد گذاشت که آن شغل نیازمند درک رنگ باشد و بروز کوررنگي سبب ایجاد مشکل در آن شود.

نحوه تشخیص کوررنگی

با انجام یک سری آزمایشات و تست های مخصوص می توان به تشخیص این بیماری و شدت آن پرداخت.

در یکی از این تست ها یک نوشته و یا مجموعه ای از اعداد با رنگ های متفاوت در اختیار فرد قرار خواهد گرفت و از این طریق می توان فهمید که بیماری در چه مرحله و چه نوعی می باشد.

با توجه به اینکه بعضی از انواع کوررنگي اثرات بسیاری در زندگی فرد خواهند داشت، تشخیص و کنترل به موقع آن ها از اهمیت بالایی برخوردار است.

آیا کوررنگی سبب معلولیت می شود ؟

بسیاری از افرادی که با معضل کوررنگي مواجه هستند ، این طور تصور می کنند که کوررنگي موجب معلولیت می گردد.

در خصوص این مسئله باید بگوییم که نگرانی در این مورد کاملا بی مورد است ، چرا که کوررنگي عمدتا از بدو تولد با فرد همراه بوده و از این رو مبتلایان به این بیماری ، از عدم توانایی خود در تشخیص صحیح رنگ ها بی اطلاع می باشند و تنها زمانی که این اختلال منجر به ایجاد تداخل در امور روتین زندگی شان شود به آن پی خواهند برد.

درمان کوررنگی

متاسفانه زمانی که فرد بر اثر عوامل وراثتی دچار این بیماری شده ، هیچ راه درمانی ندارد.

شایع ترین نوع کوررنگي عدم تشخیص رنگ سبز و قرمز می باشد. این نوع کوررنگي نیازی به درمان ندارد و حتی فرد متوجه نمی شود که دیگران رنگ ها را مانند او نمی بینند.

سایر انواع کوررنگي بسته به این که چه عاملی موجب پدید آمدن آن شده ، درمان خواهند شد.