در علم پزشکی ، از بیماری آب سیاه به عنوان گلوکوم یاد می شود که یکی از شایع ترین بیماری های چشمی است و در صورت عدم درمان به موقع توسط بهترین جراح چشم ، باعث نابینایی بیماران می شود ؛ این بیماری ناحیه عصب چشم را درگیر می کند.

آب سیاه

عصب چشم

عصب چشم ، تشکیل شده از تعداد بسیار زیادی رشته عصبی می باشد که به صورت دسته ای از رشته ها در کنار یکدیگر جمع شده اند و باعث اتصال قسمت شبکیه چشم به مغز می شود ؛ در نتیجه عصب چشم ، تاثیر بسیار زیادی در بینایی افراد دارد.

زمانی که بیماران مبتلا به بیماری آب سیاه شوند ، خروج مایع درونی چشم آن ها کاهش می یابد ( به ناحیه ای که مایع چشم در آن وارد و خارج می شود اتاق قدامی ، می گویند ؛ که در جلوی چشم قرار گرفته است. ) و در نتیجه باعث افزایش میزان فشار در درون چشم آنان می شود و در نهایت تخریب عصب چشم را به همراه دارد ؛ این بیماری به تدریج و به مرور زمان پیشرفت می کند ، به طوری که بسیاری از بیماران در ابتدا متوجه آن نمی شوند و زمانی درمی یابند که بیماری بسیار پیشرفت کرده است و برای درمان دیر شده است به همین دلیل به افراد توصیه می شود ، سالیانه تحت معاینه چشم قرار گیرند.

علائم بیماری گلوکوم

همانطور که گفتیم این بیماری علائم خاصی ندارد و بیماران جهت جلوگیری از پیشرفت آن باید به طور مرتب تحت معاینه چشم پزشک قرار گیرند ، اما در صورتی که علائم زیر را مشاهده کردید سریعا به متخصص چشم پزشک مراجعه کنید :

  1. کاهش بینایی
  2. قرمزی چشم
  3. حالت تهوع
  4. احساس درد در ناحیه چشم
  5. دیدن هاله در اطراف اجسام

 

 

انواع بیماری آب سیاه

بیماری آب سیاه یا گلوکوم ، به دو دسته تقسیم می شود که عبارت است از :

  • آب سیاه زاویه باز : منظور از گلوکوم زاویه باز ، این است که زاویه ای که مایع چشم از آن خارج میشود باز می باشد ؛ این نوع از بیماری آب سياه ، شایع ترین نوع آن می باشد ؛ هنگامی که فرد مبتلا به آن شده باشد ، شبکیه چشم بسیار طبیعی به نظر می رسد.

منظور از زاویه ، ناحیه ای است که مایع چشم از اتاق قدامی خارج می شود.

  • آب سیاه زاویه بسته : اگر فردی به این نوع از بیماری آب سياه مبتلا شده باشد ، به طور ناگهانی فشار داخل چشم او افزایش می یابد.

چرا چشم آب سیاه می آورد ؟

  1. سابقه خانوادگی
  2. ضعف بینایی
  3. ابتلا به بیماری دیابت
  4. مصرف داروهای استروئیدی خاص نظیر پردنیزون
  5. آسیب دیدگی قبلی چشم
  6. عفونت چشم

آب سیاه

تشخیص آب سیاه

به منظور تشخیص بیماری آب سیاه ، در قدم اول چشم پزشک اقدام به معاینه بالینی بیمار نموده و سپس به معاینه عصب بینایی و اندازه گیری فشار چشم می پردازد.

لازم به ذکر است در راستای تشخیص دقیق آب سیاه ؛ علاوه بر موارد فوق ، تست های تشخیصی میدان بینایی و اندازه گیری ضخامت قرنیه نیز باید انجام پذیرد.

توجه داشته باشید که موارد مذکور ؛ افزون بر این که در راستای تشخیص ، مورد استفاده قرار می گیرند ؛ پس از درمان بیماری ( فارغ از درمان با دارو یا جراحی ) ، جهت بررسی اثرگذاری درمان و کاهش یا توقف بیماری نیز مورد استفاده قرار گرفته و از آن ها تحت عنوان اقدامات درمانی تکمیلی نیز یاد می شود.

تفاوت آب سیاه و آب مروارید

همانطور که گفتیم بیماری آب سياه ناحیه عصب چشم را درگیر می کند و باعث افزایش فشار مایع چشم می شود در صورتی که بیماری آب مروارید در ناحیه عدسی چشم رخ می دهد و پیشرفت آن باعث کدر شدن عدسی چشم می شود.

چه افرادی در معرض ابتلا به آب سیاه قرار دارند ؟

به طور کلی افرادی که بیش از 40 سال سن دارند و همچنین افرادی که در خانواده سابقه ابتلا به آب سیاه در خانواه آن ها وجود دارد ؛ به مراتب بیش از دیگر افراد در معرض ابتلا به آب سیاه هستند.

روش درمان آب سیاه

برای درمان بیماری آب سياه ، با توجه به پیشرفت و شرایط بیماران روش های درمانی متفاوتی وجود دارد که برخی از آن ها عبارتند از :

  1. درمان آب سياه با لیزر
  2. درماه آب سياه با دارو
  3. درمان آب سياه با جراحی

آب سیاه

نحوه جراحی آب سیاه

آب سیاه ؛ نوعی عارضه چشمی است که به تشکیل مایع داخل چشم می انجامد و به منظور درمان ، آن راه های متعددی ؛ از جمله درمان دارویی ، جراحی با لیزر و روش های متداول جراحی وجود دارد.

لازم به ذکر است که در خصوص درمان آب سیاه ؛ در وهله اول درمان های دارویی مورد استفاده قرار می گیرند.

سپس در صورت عدم پاسخ به درمان ، جراحی با لیزر به بیمار پیشنهاد می شود.

در صورتی که هیچ یک از این راه ها به درمان قطعی آب سیاه نیانجامند ، فرد مبتلا به گلوکوم یا آب سیاه باید تحت جراحی آب سیاه قرار گیرد.

در این عمل جراحی ، بیمار تحت بیحسی موضعی قرار می گیرد ، سپس جراح و متخصص چشم از قسمت صلبیه چشم ( بافت سفید چشم ) قطعه کوچکی برداشته و در نتیجه ، کانال کوچکی برای عبور مایع درون چشم فراهم می سازد.

باید توجه داشت ؛ قسمت سفید چشم که برداشته شده ، از طریق لایه ای ظریف و در عین حال از ملتحمه پوشانده شده و مستور می گردد.

بدین ترتیب مایع تجمع یافته از مجاری ایجاد شده و از چشم تخلیه شده و خارج می گردد.